Inhoud
Redactioneel
Caroline Drieënhuizen en Marieke Borren
There has been a lively public debate for some time now about the possession and presentation of cultural artifacts from the former colonies in European museum collections. Many call for the decolonization of these collections, with decolonization being understood in different ways.
Er is al geruime tijd een levendig maatschappelijk debat gaande over het bezit en de presentatie van culturele artefacten uit de voormalige koloniën in Europese museumcollecties. Wetenschappers en museumprofessionals pleiten voor dekolonisatie van deze collecties, waarbij dekolonisatie op verschillende manieren wordt begrepen.
Verbrand water
Jilt Jorritsma
In zijn roemruchte ‘Tweede brief uit Mexico’ (1520) beschreef Hernán Cortés, de conquistador die de Spaanse expeditie door Mexico leidde, zijn eerste kennismaking met de Azteekse hoofdstad Tenochtitlan aan koning Karel V. De ‘drijvende’ stad, die ‘half land, half water’ was en middenin het Texcocomeer lag, tartte zijn verbeeldingskracht: ‘Zelfs wij die deze dingen met onze eigen ogen hebben gezien, zijn toch zo verbaasd dat we niet in staat zijn hun realiteit te begrijpen.’
Possessing Natural Worlds: Life and Death in Biocultural Collections
Danielle L. Gilbert
The second voyage of the HMS Beagle (1831-1836) offers an illuminating case study for contextualising the British Empire’s efforts to secure access and sanction control over natural and cultural resources located in distant regions of the globe. Attempts to obtain this power took the form of extractive collecting, activities which allowed colonial administrators and scientists to dictate ownership over the existence and mortality of nature. In this article, I explore the concept of extraction as an enduring set of actions and processes by which biocultural collections were assembled and transported from the Global South to repositories in the European metropole.
‘Maakt u los van ‘t geen u kwelt / Doch waar Artis prijst op stelt’. Het verzamelen en tonen van exotische natuur te Artis, 1838-1938
Wessel Broekhuis
Over de geschiedenis van het Amsterdamse Artis, de oudste dierentuin van Nederland en één van de best bewaard gebleven negentiende-eeuwse diergaardes ter wereld, is al veel geschreven. In de historiografie ligt de focus op de rol die de tuin in het sociale en culturele leven van negentiende-eeuws Amsterdam vervulde voor de gegoede burgerij en hoe er gestalte werd gegeven aan wetenschapsbeoefening. Een aspect dat vooralsnog onderbelicht is gebleven, is de totstandkoming van de verzamelingen levende en dode dieren, planten, schelpen, gesteenten en etnografica die het zoölogisch genootschap Natura Artis Magistra tentoonstelde: verzamelingen die grotendeels uit de Nederlandse koloniën afkomstig waren. Hoe kwam Artis in de periode 1838-1938 aan haar collecties en wat was de context waarin deze gepresenteerd werden?
Kleurstoffen voor textiel: kleur geven aan de geschiedenis – een reflectie van een museumprofessional
Jantiene van Elk
Soms kan een voorwerp uit de collectie van een museum of bibliotheek bij museumprofessionals vragen oproepen en aanleiding geven tot een nieuwe benadering van de objecten en het verkennen van de mogelijkheden daarvan. Zo hebben verschillende conferenties over geschiedenis en het antropoceen me het afgelopen jaar aan het denken gezet over een collectie verfmanuscripten in de bibliotheek van het TextielMuseum, waar ik werk als bibliothecaris.
Kolonialbotanik: Networks of collecting practices in colonial Germany
Felicity Jensz
In April 1913, Dr. Friedrich Tobler, a lecturer in botany at the University of Münster in Germany, returned to Europe from the botanical research station Amani in Deutsch Ostafrika (DOA, German East Africa, including present-day Tanzania, Burundi and Rwanda), where he and his wife spent six months. His trip was funded by a Botanical Tropical Stipendium, which was administered through the German Imperial Colonial Office (Reichskolonialamt).
Modern Taxonomies and Colonial Violence
Senne Nout
Walking through a botanical garden, one can feel as if in Eden itself: a place of lush vegetal abundance and botanic peacefulness. Yet, tracing the colonial routes and roots of botanical gardens, these places are not just the apolitical sites of leisure as they appear today: many botanical gardens came into being as colonial institutions that were vital for the expansion of European empire. The aim of this article is to show how botanical gardens are entangled with the history of European colonialism and the rise of the modern sciences, which is a power/knowledge nexus that in turn gave rise to violent taxonomies that included racialized ideas about being properly and truly human.
Over de de/kolonialiteit van Kebun Raya Bogor, museumobjecten en hedendaagse Indonesische kunst
Sadiah Boonstra
Op 10 maart 2020, de eerste dag van het staatsbezoek aan Indonesië, werden koning Willem-Alexander en koningin Máxima rondgeleid in de botanische tuinen in Bogor (het voormalige koloniale Buitenzorg), de Kebun Raya Bogor. Op de veranda van het presidentieel paleis bood Willem-Alexander excuses aan voor ‘excessief geweld' van de Nederlandse overheid in de jaren van de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog (1945-1949).
© 2022 Open Universiteit | Lees de disclaimer en de privacyverklaring van de OU |Voor het colofon zie Over LOCUS |
Voor contact met de redactie kunt u mailen naar locus@ou.nl